Akdeniz, Panait Istrati

Bir yazar olarak yaratıldığımı düşünen dostlarım, yalnız makalalerle sınırlı kalmayarak daha başka şeyler de yazmamı istiyorlar. İyi ama bir şeyler hayal edip uydurmasını bilmeden insan yazar olabilir mi? İşte ben de böyle biriyim. Hiç değilse, ana hatlarını yaşamış olmadığım bir macera hayal etmeyi pek beceremem. Dün, İbrail'den ayrılırken, bana yine şöyle demişlerdi: - Çok güzel şeyler göreceksin. Bir öykü karalamaya bak. Bu öneriler, içimi parçalıyor. Ben de güzel öyküler, hatta bir roman kaleme alabilseydim, daha ne bekleyebilirdim! Çünkü yüreğim, sürekli buhar basıncı altındaki bir kazan dibidir. Bununla birlikte, ne zaman bir öykü yazmaya kalkışsam, yüreğimden hiç de dişe dokunur bir şey çıkmaz. En küçük bir öykücüğün taslağını çizmeye niyetlendiğim anda, kafam durur gibi oluyor. İçime umutsuzluk çöküyor.