İbn Rüşd, İzzet Tanju

Bir adam düşünün ki, ölümünden (1198) elli yıl sonra Pariste ateşli tartışmalara konu olmuş. Üstelik, onun ileri sürmediği düşünceler onunmuş gibi tartışılmış. Adı büyük yorumcuya çıkmış. Dantenin deyişi ile: che il gran comento feo. Yine de Dante, Divinia Comediasında cehenneme sokar onu. Ressam Rafael de unutmamış. Ünlü tablosu Atina Okulunda sol köşede başı sarıklı biri olarak çizmiş. (Kapakdaki resim Rafaelin fırçasından). İbn Rüşd, ilginç bir kişilik. Endülüs Emevi halifeliği yıkılıp yerine küçük devletçiklerin (meliklerin) kurulduğu, ardından Murabıt ve Muvahhid imparatorluklarının birbirini izlediği, ayaklanmaların eksik olmadığı.. o karışık ortamda büyüdü. Bir dönem iktidarın gözdesi aydın oldu. Önemli görevlere getirildi. Sonra gözden düştü. Sürüldü. Ömrünün sonlarında bağışlanmış olsa da, eski ünvanlarına kavuşamadı. Bu kitapta, İbn Rüşde giden yol, onun yaşadığı, sonra da etkilediği Fransadaki ortam, uyandırdığı tepki anlatılıyor. Etkisi, tepkisinden ayrılamaz.