Mektebin Bacaları, Nurettin Durman

Kaleme sarılıyorum.. Yazacağım, diyorum, kendi kendime, bu dergiler hayatım boyunca yayımlamasalar bile gene göndereceğim onlara yazılarımı..Dergilerdeki şiirlere, hikayelere dönüyorum. Bir şeyler arıyorum onlarda, gizlenmiş bir şeyler. Örneğin büyük bir derginin bir şiirimi yayımlaması gibi. Sonra yazılar, yarım kalmış yazılar, bitmek üzere olan yazılar.. Eski defterlerin arasında kalmış şiirlerimi, hikayelerimi bir daha okuyorum. Temize çekiyorum, düzeltiyorum. Hepsi boşuna..Gözlerinin önüne küçük çöp sepetleri geliyor dergi yönetimevlerinin. Sonra benim yazılar, şiirler, hikayeler buruş buruş olmuş çöp kutularına atılmış oluyorlar..Ben bu halimle, ben bu fikrimle bu düşüncemle bu kadar çabalayabilir, bu kadar yapabilirim ancak.