Okyanusun Kendi Sesi, Mevlana Celaleddin-i Rumi

Öyle can içkisi sun ki hepimiz öyleyiz işte! Baş; ayak; kadeh nedir! İçki de ne! Bilmeyiz işte! Gör heva tutsağı herkes de heva bizlere tutsak Ah! Zaman devri dışında ne hoş akmaktayız işte! Doğunun yansıması yer bizi bir gölge gibi Çünkü sûrette mekan içre var olmaktayız işte! Bizlerin sakiye vardır nice Kur'ân yemini Yalnız o parlayan elden şarap almaktayız işte! Kimde can varsa o can bahçesini koklamada Kimde an varsa bilir bizde hep o andayız işte! Gönlümüz kuş gibidir kaygı nedir hiç bilmez O ağır içkiden ah hafifçe uçmaktayız işte! Aşkımızdan bırakır şahlar o altın tacını Yeni bahttan kemeri alıp da takmaktayız işte! Savaşın ön saflarında nice canlar sunarız İleri gitmede gör ok gibi koşmaktayız işte! Kapkara perdelerinde beşerin yok işimiz Seherin nuru gibi perdeyi yırtmaktayız işte! Bir geceyken o güneşten nice aydınlandık Kurt iken gör bizi şimdi çoban olmaktayız işte! Şems-i Tebriz yüzünü açınca enlendi bu can! Salt ruh olmuş ona doğru ne hoş uçmaktayız işte!